O Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λικινίου (308-324). Σπούδασε ιατρική, όμως την επιστήμη του δεν την εξάσκησε ως επάγγελμα, αλλά ως αγαθοεργία. Παράλληλα, μελετούσε ασταμάτητα την Αγία Γραφή. Η Εκκλησία, επιβραβεύοντας την όλη του παρουσία και προσφορά, τον δέχθηκε στις τάξεις του κλήρου και τελικά τον ανέδειξε επίσκοπο Σεβαστείας.
Λίγο αργότερα, ο Βλάσιος εγκατέλειψε την επισκοπή του και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σ’ ένα σπήλαιο, όπου αφιερώθηκε στην προσευχή και την άσκηση. Όταν αργότερα ξέσπασε διωγμός κατά των χριστιανών, ο έπαρχος της περιοχής Αγρικόλας, διέταξε τη σύλληψή του. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.
Ο Άγιος Βλάσιος είναι πολιούχος του Ξυλοκάστρου Κορινθίας.
Απολυτίκιο
Φερωνύμως βλαστήσας, ως δένδρον εύκαρπον, ιεράρχα Κυρίου Βλάσιε ένδοξε, μαρτυρίου τους καρποὺς κόσμω προήγαγες καὶ θαυμάτων δωρεάς αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος ιερομάρτυς τοις καταφεύγουσι πάτερ τη αντιλήψει της πρεσβείας σου.
