Το τρίψανε και ξεπετάχτηκε το τζίνι.

- «Έχετε ο καθένας από μια ευχή, θα σας την πραγματοποιήσω και μετά φεύγω», λέει το τζίνι.
- «Ψαράς είμ' εγώ, ψαράς είν' ο πατέρας μου, ψαράς ήταν κι ο παππούς μου κι ο γιός μου ψαράς θα γίνει κι αυτός. Θέλω να γεμίσουν οι ωκεανοί και τα πέλαγα με ψάρια.», λέει ο Λευκαδίτης.
- «Έγινε!», λέει το τζίνι και πραγματοποιήθηκε η ευχή.
- «Θέλω έναν τείχος γύρω απ' όλη την Κέρκυρα, έτσι που τίποτα να μη μπορεί να μπεί μέσα., λέει έκθαμβος ο Κερκυραίος.

Μ' ένα κροτάλισμα των δακτύλων, το τζίνι πραγματοποιεί κι αυτήν την ευχή.

- «Δε μου το ξαναλές αυτό το περί τείχους;», ρωτά ο Κεφαλονίτης.
- «Να, είναι γύρω στα πενήντα μέτρα ψηλό, 20 μέτρα φαρδύ και τίποτα δεν μπορεί ούτε να μπει ούτε να βγει από εκεί,» λέει το τζίνι.
- «Εντάξει. Γέμισέ το με νερό τώρα!», λέει ο Κεφαλονίτης.